Syed Makhdoom Ashraf Jahangier Simnanie Rahmatoellahi alaihi is een Walie (vriend) van Allah tabaraka wa taála en grondlegger van de Ashrafiya orde (silsila), geboren in het jaar 708 van de Islamitische jaartelling, in de provincie Simnan in Iran.

Makhdoom Ashraf Jahangier Simnani (Rahmatoellahi alaihi) is zo'n eminente en uitstekende spirituele persoonlijkheid van de wereld van de mystiek, wiens stralende zon van spiritualiteit en kennis (ma'rifat) elke hoek van de wereld heeft verlicht.

Zijn vader Sayyid Ibrahiem Noer Bakhshi was de koning (Sultan) van Simnaan, waar hij 20 jaar lang regeerde met uiterste gerechtigheid en oprechtheid. Hij was niet alleen een koning, maar ook een bekwaam theoloog en innerlijk geneigd tot mystiek (Tasawwuf). Hij respecteerde islamitische geleerden en steunde islamitische instellingen. Daarom volgden in zijn regime twaalfduizend studenten onderwijs in verschillende instellingen. Hij ontmoette vaak mystici (soefi's) van zijn tijd en verwierf mystieke kennis.

Zijn moeder Bibi Khadiedja Begam (Rahmatoellahi alaiha) behoorde tot de dynastie van Khwaja Ahmed Yesawi, die een Walie en voorname soefi (mysticus) van zijn tijd was en oprichter van de orde van Yewaisia. Ze werd opgevoed in een nette en pure religieuze omgeving waardoor ze diep religieus ingesteld, vroom en godvruchtig was. Ze bracht het grootste deel van haar tijd door in gebed en recitatie van de heilige Qurán. Ze observeerde vaak overdag het vasten en werd 's nachts wakker om zich te verdiepen in het gebed. Ze was erg punctueel tegenover het Tahajjud gebed (gebeden na middernacht), daarom werd ze ook “Rabia Saaniyah” genoemd (Tweede Rabia Basrie).

Syed Makhdoom Ashraf Jahangier Simnanie (Rahmatoellahi alaih) begon met het leren van de Qurán op 4 jarige leeftijd. Toen hij zeven jaar oud was had hij de Qurán uit het hoofd geleerd in alle zeven Qiraáts en tot zijn veertiende jaar had hij ook de overige vakken (Hadith, Tafseer, Fiqhen andere gebieden) geleerd.

Na het trieste overlijden van zijn vader, Sultan Ibrahiem Noer Bakhshi (Rahmatoellahi alaih), werd hij op 15-jarige leeftijd de koning van Simnaan. Hij regeerde over Simnaan met uiterste gerechtigheid en onpartijdigheid gedurende 10 jaar. Hij verwierf populariteit als een echte, oprechte en rechtvaardige koning in elke hoek van Simnaan. Overal heerste vrede en rust. Het publiek was gelukkig. Geen enkele burger durfde tirannieën aan.

Het is een feit dat hoewel Makhdoom Ashraf (Rahmatoellahi alaih) zijn taken als koning (sultaan) met volle verantwoordelijkheid bleef volbrengen, hij zich meer aangetrokken voelde tot mystiek en sulook (weg naar Allah tabaraka wa taála).  Hij bracht zijn tijd vaak door in het gezelschap van de heilige personen van spiritualiteit en zocht kennis over sulook en Ma'rifat (openbaring). Het vuur van buitensporige liefde van Allah dat in zijn hart brandde, begon overmatig toe te nemen met als gevolg afkeer en walging tegenover de zaken van het koninkrijk.

Op een dag verscheen Hazrat Khizr (alaihis salaam)  voor hem (dit was niet de eerste keer) en zei: “O Ashraf, het doel waarvoor je in deze wereld bent gekomen, ligt voor je, verlaat de wereldlijke troon en vertrek naar India waar Shaykh Ala-ul Haq Ganj-e-Nabat met spanning op je wacht in Pandwa (in Bengaal).

Zoals voorgesteld door Hadrat Khwaja Khizr (alaihis salaam), besloot hij de troon van Simnaan op te geven en naar India te reizen op zoek naar zijn spirituele gids (Pier). Als gevolg van zijn besluit vertrouwde hij de staatszaken vrijwillig toe aan zijn jongere broer, Sultan Mohammad Aaraf. Vervolgens vroeg hij toestemming aan zijn moeder om Simnaan te verlaten en naar zijn voorgenomen doel, Pandwa sharif, in India te reizen. De vrome moeder zegende hem en zei: 'Voor je geboorte voorspelde Khwadja Ahmad Yesawi (Rahmatoellahi alaih): “Er zal jou een zoon geschonken worden wiens zon van heiligheid (Wilayat) de duisternis van de wereld in het algemeen zal verlichten.”.’

Syed Makhdoom Ashraf Jahangier Simnanie Rahmatoellahi alaihi vertrok naar zijn voorgenomen doel (Pandwa sharief in Bengaal) met twaalfduizend soldaten, die door zijn moeder met hem gestuurd waren. Na een paar dagen gereisd te hebben, stuurde hij de soldaten terug.

Na vier jaar in het gezelschap van zijn Shaykh, Hazrat Ala-ul Haq (Rahmatoellahi alaih) doorgebracht te hebben, gedurende welke periode hij alle geheimen van mystiek en spiritualiteit had geleerd, zei Hazrat Ala-ul Haq (Rahmatoellahi alaih): “O Ashraf, Ik heb alle Haqa’iq wa Ma’arif (realiteiten en kennis) aan jou geleerd, Ik wil graag een plek voor je bepalen waar je de kaars van rechtschapenheid en reformatie moet aansteken.”. Toen Makhdoom Ashraf Jahangier Simnanie Rahmatoellahi alaih dat hoorde, vulden zijn ogen met tranen, omdat hij het niet leuk vond om van zijn Shaikh te scheiden. Hij moest echter Pandwa Sharif verlaten voor zijn voorbestemde plaats, Kichauwcha Sharif, die door zijn Shaykh voor hem was gekozen en wat zijn permanente plaats zou zijn. Hij vertrok naar Kichauwcha Sharif door verschillende plaatsen van Bihar, Zafarabad en Jaunpur. Hij verbleef een paar dagen in Jaunpur waar Sultaan Ibrahiem Shah Sharqui en Qazi Shahabuddin Dowlatabadi erg onder de indruk waren om zijn sublieme spirituele waardigheid en zuiverheid van karakter te zien. Vandaar reisde hij naar zijn vaste plek, Kichauwcha sharif.

Het is een feit dat de mystici van de islam in elke periode waardevolle diensten hebben geleverd aan de Islam. De religieuze en literaire diensten, gedaan door Hazrat Makhdoom Simnani (Rahmatoellahi alaih), is het gouden hoofdstuk van de geschiedenis van de islam in het algemeen en van de geschiedenis van de mystiek in het bijzonder. Hij stak de kaars van reformatie en spiritualiteit aan in de duisternis van ontrouw in Kichauwcha sharif en bracht gedwaalden op het juiste pad. Er wordt verteld dat twaalfduizenden niet-gelovigen onder de indruk van zijn zuiverheid van karakter en spiritualiteit de Islam accepteerden. Hij was niet alleen een grote mysticus, maar ook een vermaarde geleerde van de islam met een onvoorstelbare vaardigheid in verschillende takken van islamitische theologie. Hazrat Nizam-e-Yamani heeft in zijn boek, Lataef-e-Ashrafi, geschreven; “Overal waar hij ging gaf hij spirituele lezingen in het dialect van dat gebied en schreef 4 boeken in hetzelfde dialect en liet de geschreven boeken daar achter voor hun.

Hazrat Makhdoom Ashraf Jahangier Simnanie Rahmatoellahi alaihi had de status van Ghaus (de hoogste rang van Walie) en word ook wel Ghaus ul Aalam genoemd. Het is een onmiskenbaar feit dat elk moment van zijn leven wondergericht, indrukwekkend was.

Een keer reisde hij in de jurisdictie van Amir Taimur, die in de ban was om hem te zien en hem zoveel mogelijk respecteerde. Toen ze een heuvel beklommen, zei Amir Taimur: 'Voor zover uw ogen zien, kan ik u als geschenk aanbieden.' Hazrat Makhdoom Simnanie zei: 'Jij bent niet de eigenaar van het gebied dat in mijn zicht komt.' Toen hield hij zijn hand op zijn hoofd en vroeg wat hij zag. Hij antwoordde dat hij Mekka Mukarramah en Medina Munawwarah zag. Toen vroeg hij opnieuw of dat gebied van hem was. Amir Taimur antwoordde ontkennend en schaamde zich.

Hazrat Makhdoom Ashraf Jahangier Simnanie Rahmatoellahi leefde ongeveer 100 jaar en verliet de wereld op de 28^e van de gezegde maand Moharrram.